Geschiedenis

De ontwikkelingsgeschiedenis van een stichting voor taijiquan in Nederland

Het begin van de taijiquan in Nederland ligt in 1971. John Yalenezian, die in de leer is geweest bij TT Liang in Boston, onderwijst Phoa Yon Tiong de Yang stijl. Phoa op zijn beurt onderwijst Kwee Swan Hoo, die ook in 1975 van Dr Chi Chiang Tao (een directe leerling van Cheng Man-ch’ing) in Londen les krijgt. In 1979 nodigt Kwee Swan Hoo, William C.C. Chen uit New York uit. Uit deze activiteit ontstaat het idee een organisatie op te richten in Nederland.

In 1982 wordt de Stichting Tai Chi Chuan Amsterdam (STTCA) opgericht door Kwee Swan Hoo en een achttal leerlingen. De STTCA heeft als doelstelling het verspreiden, verbinden en verdiepen van de taijiquan, los van stijl en leraar. Hieruit onstaat uiteindelijk de STN.

Workshops

Als eerste activiteit worden er succesvolle workshops georganiseerd met Benjamin Lo(1982) en William Chen (1983), beiden bekende leerlingen van Cheng Man-ch’ing uit Amerika. William Chen met zijn eigen aangepaste vorm die op veel punten afwijkt van Cheng Man-ch’ing, voelt zich wel thuis in een overkoepelende organisatie als de STTCA. Tot op heden is zijn workshop een jaarlijks terugkerende gebeurtenis in Nederland en is William Chen inmiddels erelid van de stichting.

Lerarenlijst

Naast het uitnodigen van bekende taijiquan leraren legde de STTCA zich ook toe om het veld te overkoepelen. Daartoe werd er in 1983 een lerarenlijst aangelegd, zodat mensen die taijiquan wilde leren konden zien waar in de buurt les werd gegeven. De STTCA legde geen norm naar stijl en kundigheid. Het beoogde effect was alleen om de lesgevers in Nederland in kaart te brengen en te zorgen voor onderling contact.

Naamsverandering

In de loop der jaren ontstaat er steeds meer internationaal contact. Als gevolg van deze nationale en internationale ontwikkelingen wordt in 1987 de Stichting Tai Chi Chuan Amsterdam hernoemd tot Stichting Taijiquan Nederland (STN). Tegelijkertijd verhuist de postbus naar Utrecht en er wordt besloten de officiële pinyin spelling door te voeren, zodat ‘tai chi ch’uan’ voortaan als ‘taijiquan’ geschreven wordt. De STN wordt veel actiever in de zin dat er meer workshops per jaar gegeven worden. Ook komt er een voorlichtingsfolder over taijiquan en een logo met het yin/yang diagram door de kaartgrenzen van Nederland heen, gemaakt door oud bestuurslid Maerle Willeumier. In 1989 verandert het logo in de huidige vorm, ontworpen door Tobi de Graaff.

Nieuwsbrief

In 1988 verschijnt de eerste nieuwsbrief met nationaal en internationaal nieuws over taijiquan. In 1989 wordt de brief tot een blaadje in A5-formaat waarin ook artikelen over de principes en methoden van taijiquan verschijnen. In 1996 wordt het formaat van de nieuwsbrief vergroot van A5 naar A4 .

Competitie

In 1992 wordt een eerste nationale competitie door de STN georganiseerd voor vorm en fixed step pushing hands. Een schot in de roos. Dit initiatief wordt dan ook gevolgd door een jaarlijks terugkerende internationale competitie vanaf 1993 tot heden. Naast de onvervangbare leermomenten binnen de competitie is het nationale en internationale contact heel belangrijk en de daarbij behorende uitwisseling van informatie.

De jaarlijkse competitiedag is in de loop der jaren uitgegroeid tot een heus festival met een markt, workshops, lezingen en is een belangrijke ontmoetingsplaats voor heel taiji-minnend Nederland.

Taijiquan leraren en meesters

Zoals gezegd is William Chen een van de eerste en meest door de STN uitgenodigde leraren. Hij is tevens erelid van de STN. William Chen zorgde in zijn workshops keer op keer voor verrassingen enerzijds in zijn uitleg van de taiji principes die gepaard ging met allerlei attributen en anderzijds door zijn taijiquan meesterschap. Toch is William Chen niet iemand die zich op een troon laat plaatsen; ook de beginneling kan gewoon met hem pushen.

Wang Yen Nien, een tijdgenoot van Cheng Man-ch’ing en woonachtig in Taiwan, is drie keer in Nederland geweest voor een workshop. De leden van de stichting hebben hem in Frankrijk leren kennen waar Serge Dreyer een serie workshops met hem had georganiseerd. Wang Yen Nien maakte een grote indruk vooral door zijn gedrag. Een beminnelijke man die heel duidelijk aanwezig is en daarmee rust verspreidt. William Chen heeft in zijn jonge jaren geoefend met Wang Yen Nien en dat is ook terug te zien in zijn voorliefde voor pushing hands.

Ook heeft de STN een aantal jaren Serge Dreyer (een van de topstudenten van Wang Yen Nien) uitgenodigd om in Nederland workshops te verzorgen met als onderwerpen pushing hands, de stokvorm en de handvorm. Serge spreekt erg goed engels en chinees en is een uitstekend leraar zodat hij goed kan overbrengen wat Wang Yen Nien hem in de jaren in Taiwan bijgebracht heeft. Het contact met Serge heeft ook geresulteerd in het bezoeken van de jaarlijkse internationale bijeenkomsten. Deze bijeenkomst bestaat uit een lang weekend in juli waar taiji-beoefenaars uit verschillende landen met elkaar trainen en pushen op een camping in de streek Jasnieres bij Le Mans in Frankrijk. De (internationale) leraren geven hier belangeloos les, zodat het geheel betaalbaar blijft.

Peter Ralston uit Amerika heeft vanaf 1990 vele workshops gegeven in Nederland. Peter Ralston is vanaf zijn negende jaar al intens bezig met martial arts en is geleidelijk steeds meer internal martial arts zoals taijiquan (oa bij William Chen), baqua en xinyiquan gaan doen. Nadat hij bij een meditatie een doorbraak in zijn geest ervaarde, gevolgd door nog een aantal andere inzicht gevende ervaringen, ontwikkelde hij een internal martial art die hij ‘Cheng Hsin’ is gaan noemen. Met de vaardigheden van deze internal martial art deed Peter mee met de wereldkampioenschap Full Contact Martial Arts Tournament in 1978 te Nanking ,Taiwan en behaalde de eerste prijs. Hij heeft een aantal boeken geschreven die zeer de moeite waard zijn en de internal martial arts op een verfrissende manier uitdiepen. Zijn lesgeven is onorthodox en is een mengeling van taiji, aikido, ba qua en boksen.

Patrick Kelly, een Nieuw-Zeelandse student van Huang Sheng Shyan, komt sinds 1991 regelmatig in Nederland. Huang is in het oosten de meest bekende student van Cheng Man-ch’ing. Met name zijn pushing hands is befaamd. Schijnbaar zonder moeite laat hij zijn tegenstanders alle kanten op stuiteren. Naast deze beheersing is Patrick ook iemand die erg veel verteld en goed kan uitleggen wat er nu precies in het lichaam en de geest gebeurt.

Verdere eenmalige workshops georganiseerd door de STN:

• Amerika
  • B.P. Chan
  • Chris Luth
• België
  • Jean Luc Perot
• China
  • P. Tao
  • Chen Xiao Wang 1993
• Duitsland
  • Lauren Smith
• Engeland
  • Dan Docherty
  • Nigel Sutton
• Frankrijk
  • Francois Schosseler
  • Herve Marest
• Taiwan
  • L H Liu

[/fusion_text][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]