In memoriam Dan Docherty

Dan Docherty, alias de Tai Chi Gladiator, is op 9 december 2021 op 67-jarige leeftijd in zijn huis te Londen gestorven. Zijn dood was niet onverwacht maar rimpelt als een schok door de hele internationale tai chi gemeenschap.

Dan was een wereldwijd gerenommeerde taiji docent en medeoprichter van de TCFE (Taijiquan and Qigong Federation for Europe). Hij heeft in het verleden voor STN een workshop gegeven en heeft diverse boeken geschreven over taijiquan (zie facebook: Practical Tai Chi Chuan Practitioners). Meerdere keren is hij uitgenodigd op de STN wedstrijden: in 2000, toen de STN host was voor de TCFE competitie, in 2006 (door Joppe Douwes) en in 2010 (door Ceciel Kroes), als gast, zonder jurytaken of demonstraties.

Dan (1954 Glasgow) groeide op als oudste zoon in een groot schots katholiek gezin, studeerde rechten, beoefende karate en diende 9 jaar als inspecteur bij de Hong Kong Police force. Zijn Tai Chi leraar in Hong Kong werd Cheng Tin-Hung, wiens stijl door martial arts journalisten de ‘Practical tai chi chuan’ genoemd werd.

Hij heeft het systeem onder die naam laten registreren. Binnen een jaar werd hij door de Hong Kong Chinese Martial Arts Association ingezet bij competities. Hij won in o.a. Hongkong, Singapore en Maleisië̈ in meerdere gewichtsklassen free-style gevechten.

In 1984 vestigde hij zich in Londen en begon daar met tai chi lesgeven; zowel reguliere lessen als workshops. In de loop der jaren ontstonden er scholen verspreid over heel West en- Oost Europa, Israël, Rusland, delen van Azië en de V.S. In Nederland wordt de PTCC vertegenwoordigd door Anke van Hartevelt – Vlissingen.

Docherty studeerde Chinees en schreef boeken over Tai Chi Chuan. In 1991 was hij medeoprichter van de Tai Chi Union Great Britten en in 1997 stichtte hij met meerdere landen de Tai Chi Federatie Europe. Zijn sterke wil en vasthoudendheid maakte dat hij zich binnen deze organisaties opstelde als een absolute autocraat.

In 2012 kreeg Dan de diagnose Parkinson – voor een martiale artist een wrede ziekte. Maar Dan onderkende de gevolgen en bevocht deze met alle kracht; ondanks de lichamelijke beperkingen volharde hij in reizen en lesgeven. Het o.a. zwenken en vallend lopen hield hij tijdens het doen van de vorm nog lang onder controle. Hij bleef seminars met lezingen en Push Hands workshops geven. Corona dwong ook hem om thuis te werken met leerlingen en lessen te geven via zoom. Tot het einde toe bleef hij zelfstandig wonen in, de door zijn studenten genoemde, ‘Docherty Towers’ waar hij uiteindelijk te jong gestorven is.

In komende Yin & Yang verschijnt een uitgebreider artikel over Dan Docherty.

Ceciel Kroes – voormalig bestuurslid TCFE.