In Memoriam Bart Saris
10 april 1945 – 16 maart 2023
Bart Saris beoefende taijiquan sinds 1982. Zijn kennismaking met taiji was de eerste 7 jaar met de enige vorm van taiji die op dat moment voor hem beschikbaar was, de door Cheng Man Ching ingekorte en vereenvoudigde vorm van de Yang-stijl, o.a. bij Benjamin Lo en William C.C. Chen.
In 1986 vond er een grote ommezwaai plaats toen hij meester Ma Jiangbao in Düsseldorf ontmoette nadat hij in het Tropenmuseum in Amsterdam Meester Ma Jiangbao en zijn toen 84-jarige vader Grootmeester Ma Yueliang de Wu stijl had zien demonstreren. Hij wist meteen dat dat het echte werk was. Meester Ma Jiangbao bleef in Europa en sinds die tijd beoefende Bart de Wu stijl en werd hij een van de eerste Europese leerlingen en later ook tudi van hem.
Ook was hij jarenlang voorzitter van de EWTC die later ook examens organiseerde, waar men voor het oog van meester Ma het leraarschap kon bereiken. In deze functie heeft Bart enkele jaren voor het overlijden van meester Ma in 2016 zich vooral gewijd aan de opleidingstaak en het begeleiden van de verdere ontwikkeling van de reeds actieve leraren, op de wijze zoals meester Ma dat zelf al deed tijdens de maandelijkse leraren-seminars in Venlo. Hij zag er vooral op toe dat meester Ma’s nalatenschap niet verwaterde bij het beoefenen, doorgeven en verdiepen (waar mogelijk) van de Wu stijl die Ma onderrichtte. Buiten deze taken heeft Bart jarenlang wekelijks les gegeven in een aantal plaatsen, onder meer in Venlo, Eindhoven, Roermond, Geleen, Heerlen/Kerkrade en Maastricht.
De eerste keer dat ik Bart zag was in 1994 op de STN-wedstrijddagen waar hij met Ma Jiangbao een Tui Shou demonstratie gaf. Dit maakte op mij zo’n indruk dat ik in 1995 de Wu stijl ben gaan leren in Venlo waar Bart maandelijks de lessen faciliteerde voor Ma. Ik heb hem beter leren kennen op de jaarlijkse Pinkster-seminars in Venlo en de zomerkampen in Kazimierz (Polen). Ook op de workshops, maandelijks in Amersfoort en Amsterdam waar hij de vorm en het fundament van de Wu stijl taijiquan zoals Sifu Ma hier op traditionele wijze onderricht in gaf zeer secuur onderwees.
Niet alleen praktisch maar ook theoretisch was Bart goed onderlegt wat bleek uit de diverse publicaties van zijn hand die onder andere in 1994 verschenen in de nieuwsbrief en later in de Taiji-vizier van de STN. Dit waren zeer uitgebreide onderwerpen zoals de geschiedenis van taijquan, waaronder de oorspronkelijke Wu stijl, technische aspecten en principes, tot de specifieke opvallende karakteristieken van de oorspronkelijke vorm en thans de Wu-stijl, en verschillen ten opzichte van de vele andere taiji stijlen.
Ook artikelen over de stand van zaken na de aanwezigheid van meester Ma in Europa en ook vertalingen uit de gepubliceerde boeken van hem. Verder gaf hij eveneens zijn input aan de opleidingen van Jiangbao (International College for Taijiquan).
Ondank dat zijn gezondheid de laatste jaren afnam bleef hij zeer betrokken bij alles.
Bart is voor de meeste leerlingen van onder andere meester Ma Jiangbao een fantastische inspiratiebron geweest en heeft deze inspiratie aan vele taiji beoefenaars waaronder ondergetekende overgebracht, hij zal ook daardoor als een van de eerste professionele taiji beoefenaars node gemist worden.
Richard Zwaart
Jian Aan Zee
