Over Benjamin Pang Jeng Lo (Ben Lo)

Op 12 oktober is de Tai Chi wereld een zeldzame grootheid ontvallen. Benjamin Pang Jeng Lo (罗邦桢) was één van de meest senior studenten van Professor Cheng Man Ch’ing en klasgenoot van belangrijke Tai Chi leraren als Huang Sheng Shyan, Liu Hsi-Heng, T.T. Liang en William C.C. Chen.

Geboren in de Jiangsu provincie in China verhuisde hij in 1948 met zijn ouders naar Taiwan. In 1949 begon hij als eerste student met de studie van de Tai Chi onder leiding van Cheng Man Ch’ing. Dankbaar voor wat Tai Chi hem gegeven had emigreerde hij in 1974 hij naar de US om Tai Chi en hetgeen hij van Cheng Man Ch’ing had geleerd verder te verspreiden. Hij had een immens respect voor Cheng Man Ch’ing en eerdere generaties meesters en zag het als zijn taak om de kunst zo zorgvuldig mogelijk door te geven. Alhoewel hij zelf literatuurstudies had gestudeerd was het typerend dat hij het belangrijker vond om essentiële Tai Chi teksten in het Engels te vertalen dan zelf boeken schrijven onder eigen naam.

Ben Lo en Taijiquan in Nederland

Ben Lo heeft veel bijgedragen aan de Tai Chi beoefening in Nederland met vooral in de 80er en 90er jaren veel Tai Chi leraren die één of meerdere workshops bij hem volgen. De workshops stonden bekend om het harde werken, de simpelheid en de focus op de pure Tai Chi principes. In Nederland was zijn invloed vooral groot via Nellie Klabbers (een van de oprichtsters van de STN) en Iona Zwennis. Sinds het overlijden van Nellie in 2006 hebben veel van haar leerlingen nog regelmatig instructie gehad van Ben.

Meer dan 30 jaar heeft Ben ook een rol gespeeld in mijn leven. De eerste keer dat ik hem in levende lijve zag was bij een lezing in Amsterdam. Niets gaf aan dat hij een autoriteit was. Eenvoudig gekleed, elke vraag beantwoordend met een antwoord gespeend van enige zweverigheid of magie. Elke poging om door middel van een vraag danwel Tai Chi, danwel Ben’s kwaliteiten van een buitenaards randje te voorzien werd op eenvoudige wijze onderuitgehaald. Ben’s boodschap was duidelijk, Tai Chi is uniek en geweldig, maar de voordelen van Tai Chi zijn toegankelijk zolang je maar de klassieken volgt en regelmatig oefent.

Toen ik eind 80er jaren voor het eerst naar een ‘Ben kamp’ in de Tiltenberg ging, kon ik van dichtbij meemaken hoe zijn vormlessen en pushing hands deze filosofie tot leven brachten. In plaats van uitgebreide theoretische beschouwingen en ‘creatieve’ oefeningen lag de nadruk op hard werk en directe opmerkingen. Warming up oefeningen? ‘Doe gewoon een stukje van de vorm, dan ben je ook warm.’ ‘Qigong? ‘Zit al in de vorm. Dus waarom zou je aparte Qigong oefeningen doen?’ “No burn, no earn.” of “No pain, no gain.” En vooral wanneer je aan het worstelen was met vorm of push hands: “Relax!”. Hoe? “More practice!”.

Ben liep nooit te koop met zijn zijn uitzonderlijke Tai Chi kennis en kunde. Maar in zowel vorm als pushing hands liep je er regelmatig tegenaan. Dan kreeg je opeens een glimp van zijn uitzonderlijk niveau. Met zijn begrip van de Tai Chi riep Ben zowel respect als liefde op, maar ook weerstand. Ben was niet iemand om zijn woorden van een vernislaagje te voorzien. Zo kon het voorkomen dat iemand die al vele jaren Tai Chi beoefende, maar niet duidelijk de principes probeerde te volgen, te horen kreeg “That’s no Tai Chi.”. Ook in zijn uitvoering van vorm en push hands lag de nadruk op het uitvoeren van Tai Chi volgens de klassieken teksten en de overlevering die hij zelf van Cheng Man Ch’ing had gehad.

Alhoewel hij duidelijke opvattingen had over wat wel en wat geen Tai Chi is, heb ik heb Ben nooit kunnen betrappen op een negatieve opmerking over een andere Tai Chi leraar. Of hij sprak met respect over andere leraren of hij zei niks. Al met al kun je Ben’s Tai Chi samenvatten met mijn favourite quote uit de Wen-tzu:

‘If you truly arrive at the root, you will not be confused by the branches’